รับไว้แล้วไปต่อ

ฉันระลึกถึงคำแนะนำอันชาญฉลาดที่ครั้งหนึ่งเพื่อนนักจัดรายการวิทยุเคยบอกฉัน ช่วงที่เขาเพิ่งเริ่มทำงานนี้ เขาไม่รู้ว่าจะรับมือกับคำวิจารณ์และคำชมอย่างไร เขารู้สึกว่าพระเจ้าอยากให้เขารับไว้ทั้งสองอย่างเก็บใส่ลิ้นชัก เขาหมายความว่าอย่างไร จงเรียนรู้จากคำวิจารณ์และยอมรับคำยกย่อง แล้วรับทั้งสองอย่างไว้ จากนั้นก็ก้าวต่อไปด้วยพระคุณและฤทธิ์เดชของพระเจ้า

อธิษฐานและเติบโต

เมื่อภรรยาของเดวิดเริ่มป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ ความเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้เขาขมขื่น เขาต้องเกษียณก่อนเวลาเพื่อมาดูแลเธอ และเมื่ออาการของโรคเพิ่มขึ้น เธอก็ต้องการการดูแลมากขึ้น

บรรยากาศการหนุนน้ำใจ

ผมรู้สึกมีกำลังใจทุกครั้งที่ไปสถานออกกำลังกาย ผมอยู่ท่ามกลางคนที่กำลังพยายามอย่างหนักเพื่อจะมีสุขภาพและร่างกายแข็งแรง ป้ายที่ติดไว้เตือนเราไม่ให้ตัดสินซึ่งกันและกัน แต่เราควรพูดและกระทำสิ่งที่ส่งเสริมความพยายามของผู้อื่นเสมอ

สำแดงความเมตตา

"เอสเทรา มีของขวัญถึงลูก มาจากเฮเลน เพื่อนของครอบครัวเรา” แม่บอกตอนฉันกลับจากที่ทำงาน เมื่อฉันเป็นเด็ก เราไม่ได้ร่ำรวย ดังนั้นการได้รับของขวัญที่ส่งมาทางไปรษณีย์จึงราวกับเป็นวันคริสต์มาสอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ฉันรู้สึกว่าพระเจ้ารัก คิดถึงและเห็นคุณค่าผ่านทางเพื่อนที่ดีคนนี้

บรรดาหญิงม่ายยากจนที่ทาบิธา (โดรคัส) ตัดเย็บเสื้อผ้าให้ใส่คงรู้สึกอย่างเดียวกัน เธอเป็นศิษย์ของพระเยซูที่อาศัยอยู่ในเมืองยัฟฟาและเป็นที่รู้จักดีในชุมชนเรื่องการสำแดงความเมตตา เธอ “กระทำการอันเป็นคุณประโยชน์และให้ทานมามากแล้ว” (กจ.9:36) เธอล้มป่วยและเสียชีวิต ขณะนั้นเปโตรเดินทางมายังเมืองใกล้ๆ ศิษย์สองคนจึงไปตามหาและขอร้องให้ท่านมาที่เมืองยัฟฟา

เมื่อเปโตรมาถึง บรรดาหญิงม่ายที่ทาบิธาเคยช่วยเหลือได้นำหลักฐานที่ยืนยันถึงความเมตตาของเธอมาให้ท่านดู คือ “เสื้อผ้าต่างๆ ซึ่งโดรคัสทำเมื่อยังมีชีวิตอยู่” (ข้อ 39) เราไม่รู้ว่าพวกเขาร้องขอหรือไม่ แต่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงนำเปโตรให้อธิษฐานและพระเจ้าทำให้ทาบิธากลับมีชีวิต! พระเมตตาของพระเจ้าส่งผลให้ “เหตุการณ์นั้นลือไปตลอดทั่วเมืองยัฟฟา คนเป็นอันมากพากันมาเชื่อถือองค์พระผู้เป็นเจ้า” (ข้อ 42)

เมื่อเราเมตตาต่อผู้ที่อยู่รอบข้าง เราปรารถนาให้คนเหล่านั้นคิดถึงพระเจ้าและรู้สึกว่าพระเจ้าทรงเห็นคุณค่าของเขา

ในพระคุณ

เมื่อถึงวันที่ 8 มกราคม 1964 แรนดี้ การ์ดเนอร์วัย 17 ปีก็หลับผล็อยไปในที่สุด หลังจากไม่ได้นอนเลยเป็นเวลา 11 วัน กับ 25 นาที เขาอยากทำลายสถิติคนอดนอนของหนังสือกินเนสส์ซึ่งบันทึกสถิติโลก เขาฝืนการนอนหลับได้ถึงหนึ่งสัปดาห์ครึ่งด้วยการดื่มน้ำอัดลม เล่นบาสเกตบอล และโยนโบว์ลิ่งก่อนที่เขาจะล้มพับไป ประสาทสัมผัส การรับรส การดมกลิ่น และการได้ยินของเขาสับสนไปหมด หลายสิบปีต่อมา การ์ดเนอร์ป่วยเป็นโรคนอนไม่หลับอย่างรุนแรง เขาทั้งสร้างสถิติได้ และได้ยืนยันชัดเจนว่า การนอนหลับเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

นอกเหนือความคาดหมาย

ขณะที่กำลังเข้าแถวรอขึ้นเครื่องบิน มีคนมาแตะบ่าฉัน เมื่อหันไปก็พบกับคำทักทายที่อบอุ่น “เอไลซา จำฉันได้ไหม โจแอนไง” ฉันนึกถึง “โจแอน” หลายคนที่รู้จักแต่ก็ยังจำเธอไม่ได้ เธอเคยเป็นเพื่อนบ้าน หรือเป็นอดีตเพื่อนร่วมงานนะ แย่แล้ว...ฉันไม่รู้

การต่อสู้

เมื่อระเบิดตกดังสนั่นอยู่รอบตัว ทหารหนุ่มตั้งใจอธิษฐาน “พระเจ้า ถ้าทรงช่วยให้รอดชีวิต ข้าพระองค์จะเข้าโรงเรียนพระคัมภีร์ตามที่แม่ต้องการ” พระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานอันตั้งใจนี้ พ่อของผมรอดชีวิตจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่านเข้าเรียนที่สถาบันพระคัมภีร์มู้ดดี้และทุ่มเทชีวิตกับพันธกิจ

พระเจ้าเห็น

แว่นตาอันแรกเปิดตาของฉันสู่โลกกว้าง ฉันเป็นคนสายตาสั้น มองเห็นวัตถุที่อยู่ใกล้ได้อย่างคมชัด แต่ถ้าไม่มีแว่นตา จะเห็นของที่อยู่ไกลได้แค่รางๆ ฉันได้แว่นตาอันแรกมาตอนอายุ 12 ปี ฉันตกใจเมื่อเห็นคำบนกระดานชัดขึ้น เห็นใบไม้เล็กๆ บนต้นไม้ ที่สำคัญที่สุดคือเห็นรอยยิ้มกว้างของหลายคน